"Horror" en "verkiezingsfraude": harde kritiek op de regering voor de benoeming van Ariel Lijo tot het Hooggerechtshof

Na het besluit om Ariel Lijo en Manuel García Mansilla officieel te benoemen tot rechters van het Hooggerechtshof, hebben verschillende oppositie- en regeringsgezinde politici zich tegen de regering uitgesproken. Zij beweren dat het een ‘ ongehoord ’ besluit is. Maar alle vingers wezen naar Lijo .

Om deze reden waren wetgevers van verschillende partijen het erover eens dat het benoemen van nieuwe leden van het Hooggerechtshof bij decreet een 'slechte beslissing' is van de regering. Ze kondigden aan dat ze deze beslissing van de uitvoerende macht niet zouden onderschrijven.

Een van de leiders die zich uitsprak tegen de maatregel was Elisa “Lilita” Carrió , die via haar X-account (voorheen Twitter) verklaarde: "Vanuit institutioneel en republikeins oogpunt is het een echte horror. Wat Lijo betreft, is het een corruptieschandaal van nationale en internationale omvang."

Vanuit dezelfde ruimte sprak afgevaardigde Juan Manuel López zich uit, ook op zijn sociale netwerken: "Door de grondwet af te dwingen, probeert Milei haar straffeloosheid en die van haar zus met Lijo in de rechtbank te garanderen. Maar vroeg of laat zal hij gechanteerd worden. Arme Argentijnen, veroordeeld tot een pelgrimstocht voor gerechtigheid. De Senaat kan nog steeds #LijoNo zeggen.”

Een bericht dat niet verrassend is, is dat van de libertarische senator Francisco Paoltroni , die ook zijn scepsis uitsprak over de benoeming van Lijo. In zijn geval koos hij ervoor om dit via een video te doen. In augustus 2024 werd Paoltroni uit La Libertad Avanza gezet omdat hij publiekelijk zijn verzet tegen Lijo's kandidatuur had geuit en zeer kritisch was over Santiago Caputo.

“De benoeming van rechter Lijo bij decreet is een regelrechte verkiezingsfraude voor degenen onder ons die geloofden in een ander Argentinië, met een kwalitatief en onafhankelijk rechtssysteem. De koninkrijken en allen die zichzelf juridisch willen beschermen, vieren feest. “Droevig ”, schreef hij in dezelfde tweet.

Andere parlementariërs die de maatregel verwierpen waren Bartolomé Abdala en José Mayans, respectievelijk van La Libertad Avanza en Peronisme; en de afgevaardigden Silvia Lospennato (samen); Karina Banfi (UCR) en Nicolás Massot (Encuentro Federal) noemden het decreet een "slecht besluit" en kondigden aan dat ze het niet zouden steunen.

Lospennato zei dat de uitvoerende macht, om haar agenda te beheren, "enkele wetten nodig heeft , niet allemaal, maar de belangrijkste zijn de wetten die de Grondwet gelukkig verbood om bij wet te worden aangenomen."

De Maya's benadrukten dat het Congres exclusieve macht heeft over bepaalde zaken, die niet per decreet kunnen worden geregeld. Hij waarschuwde er in dit verband voor dat het niet mogelijk is om via dit mechanisme beslissingen op te leggen. Hij bekritiseerde ook de strategieën van de uitvoerende macht om de agenda van vorig jaar op te leggen. Volgens hem probeerde de regering de grondwet te schenden. Volgens hem was decreet 70, dat betrekking had op de Omnibuswet, illegaal omdat het 300 wetten wilde wijzigen en 82 wetten wilde intrekken. Daarmee werden bevoegdheden aangereikt die daar niet bij hoorden. Dit leidde tot de mislukking van het initiatief, omdat het in strijd was met de Grondwet.

Eduardo Reina: "De Senaat is, net als de Kamer van Afgevaardigden, in veel opzichten een schande"

De wetgever waarschuwde ook voor de ernstige situatie die ontstaat als er geen nationale begroting is. Hij was namelijk van mening dat het ontbreken van dit essentiële instrument zou leiden tot een regering zonder duidelijke richting. Volgens de Maya's is dit gebrek aan planning nog steeds zichtbaar in het heden en heeft het invloed op de koers van het land.

Tegelijkertijd bekritiseerde Massot een ander project van de uitvoerende macht, zoals de presentatie van het RIGI voor de periode van 30 jaar. Hij noemde dit een ' fout ' van de regering, omdat zij niet had geprobeerd een akkoord te bereiken met de oppositie. Volgens Massot zijn dit soort beslissingen weliswaar legaal, maar ze missen legitimiteit vanwege het ontbreken van consensus.

Er was nog een bericht van César Biondini, leider van het Patriottisch Front en voormalig presidentskandidaat, die ook zijn ongenoegen uitte over de maatregel: "De liberalen bekritiseerden mij omdat ik over 'het regime' sprak en vandaag is bewezen dat we altijd gelijk hadden. Dit is een autocratie ," zei hij.

Wat maakt Lijo een controversiële rechter?

De laatste jaren worden de gebroeders Lijo ook wel de 'gebroeders Lujo' en 'de kofferbroers' genoemd, een verwijzing naar hun voorliefde voor dure en luxueuze dingen. Lijo's relatie met de rechterlijke macht begon in de jaren negentig, toen hij werkte op het kantoor van kamerrechter Luisa "Piru" Riva Aramayo , vergezeld door zijn zwager en collega, oud-rechter Gabriel Cavallo. Cavallo werd later voorzitter van federale rechtbank nr. 4 en in 2004 nam Lijo de functie over die was ontstaan ​​door de vacature van zijn zwager.

Zijn carrière in de juridische sector ging gepaard met een parallelle groei in de zaken van zijn broer Freddy Lijo , die zich in die periode toelegde op de paardenfokkerij, een verzekeringsmaatschappij oprichtte en bedrijven in het buitenland oprichtte. In die jaren organiseerden de broers Lijo truco-toernooien in het huis van Freddy, in Country Abril, waar juryleden en SIDE- agenten aanwezig waren, zoals Leonardo Bergroth , die een van degenen was die met juryleden, functionarissen en directeuren van Grupo Clarín naar Lago Escondido reisde.

De "vreemde" kwesties kwamen aan het licht tijdens het afzettingsproces van voormalig kamerlid Eduardo Freiler , toen Freddy's ex-vrouw, María Carla Lago, details onthulde over de bedrijven van haar ex-man.

Een van de verrassingen in zijn getuigenis was dat Lago een vloot Nextel-telefoons op zijn naam had staan, die werden gebruikt door Freddy, Ariel Lijo, Gabriel Cavallo en de officier van justitie Eduardo Taiano. Na het schandaal hebben alle betrokkenen hun apparatuur vervangen. Freddy Lijo werd in Comodoro Py altijd gezien als een belangrijke juridische speler . In december 2014, toen het inlichtingensysteem van de regering van Cristina Kirchner instortte na het vertrek van Antonio "Jaime" Stiuso bij het Secretariaat voor Inlichtingen en de val van Javier Fernández, presenteerde Lijo zichzelf als de nieuwe gerechtelijke functionaris van de regering.